یک کارشناس و مدرس گردشگری دانشگاه و سازمان فنی و حرفه‌ای استان اصفهان تاکید کرد: استانداردهای “مفهومی و حرفه‌ای ”  برای فعالیت مدیران بومگردی‌ها باید بطور شایسته گسترش و ارتقای پیدا کند.

رضا حسینی در گفتگو با کسب فردا- اظهارکرد: بحث توسعه بومگردی‌ها مدتی است که با اشتیاق زیاد دنبال می‌شود که به ویژه در استان اصفهان و در دو سال اخیر شاهد افزایش ایجاد سازهای زیرساختی در این زمینه هستیم.

وی افزود: معتقدم که علیرغم افزایش این نوع اقامتگاها هنوز استانداردهای “مفهومی و حرفه‌ای” در نزد مدیران اقامتگاه‌های بومگردی (یا همان اکولاژها ) بطور شایسته و فنی گسترش و ارتقاء نیافته است که البته به این نقطه ضعف باید توجه نمود.

این پژوهشگر توریسم، تاکیدکرد: طبق استانداردهای جهانی بهتر است که مدیران و یا مالکان این اماکن از افراد بومی تحصیلکرده همان محل تعیین شوند و یا حداقل طرحی جامع تدوین گردد که هر اقامتگاه بومگردی زیر نظر یک کارشناس فارغ التحصیل گردشگری مخصوصا در رشته اکوتوریسم در مقطع ارشد نظارت و مشاوره شود.

حسینی ادامه‌داد: البته باید اولویت واگذاری مجوز و تسهیلات با همان دانشگاهیان متخصص یاد شده باشد و به عبارت بهتر باید در امر مدیریت این اقامتگاه‌های سنتی در حالت نخست خانواده‌های محلی تحصیل‌کرده و یا در حالت دوم بصورت تلفیقی از کارشناسان دانشگاهی مورد تایید مراکز علمی و اساتید مربوطه با همکاری یک خانواده بومی استفاده شود.

وی با بیان اینکه اگر مالکان این واحدهای اقامتی در خارج از محل هستند نیز باید مدیریت اجرایی را به اشخاصی از منطقه واگذار نمایند، اضافه‌کرد: البته در بیشتر  اقامتگاه‌های بومگردی‌ در استان اصفهان مدیریت افراد محلی بر این مراکز را به تعداد زیادی مشاهد می‌کنیم.

خشکسالی، تهدیدی که فرصت شد  

این کارشناس گردشگری، تصریح‌کرد: خشکسالی‌های اخیر در مناطق روستایی کشور و به ویژه استان اصفهان موجب تغییر شرایط اقتصاد مردم محلی شده اما از سوی دیگر توسعه بومگردی‌ها را رونق داده است، زیرا کمبود آب نگرش کسب و کار مردمی را به سمت ایجاد این اقامتگاهای سنتی سوق داده است.

حسینی اظهارکرد: در خصوص میزان درآمد اقامتگاه های بومگردی‌ در برخی موارد به دلیل افزایش نرخ ارز و گرانی هزینه‌ها شاهد کاهش حضور مسافران هستیم و در مواردی دیگر و در برخی مناطق به دلیل کاهش سفرهای خارجی در بعضی فصول سال شاهد افزایش میانگین “ضریب اشغال اتاق” در این واحدهای اقامتی هستیم.

اصالت بالای تاریخی ” اکولاژهای” نواحی دوردست

وی یادآوری‌کرد: “اکولاژهای” واقع در نواحی دوردست به نسبت آنهایی که نزدیک به شهرهای بزرگ یا مراکز استانی واقع شده‌اند، شرایط خاصی دارند، برای نمونه امکانات رفاهی آنان در آن مناطق نسبتا کمتر است، اما از سوی دیگر اصالت و هویت تاریخی و فرهنگی بهتری دارند.

این مدرس گردشگری دانشگاه و سازمان فنی و حرفه‌ای استان اصفهان، افزود: تجدد فرهنگی و سازهای مدرن شهری در نواحی دور دست از مراکز شهری، توسعه زیادی نیافته که این امر مزیت خاص (اکولاژها) در این مناطق را نشان می‌دهد.

کدخبرنگار: 711

انتهای پیام